-13 april 2016-
Wat gaat de tijd toch snel, zo ben je voor het eerst hier op Heideheuvel op de Eik en zo hoef ik nog maar 3 weken en heb ik er al driekwart op zitten.

Gistermorgen na een hoest en proest begin van de dag (uitleg staat in mijn vorige blog ;-) ) was het tijd voor creatieve therapie, vaak weet niet zo goed wat ik moet doen, maar nu wist ik het wel. Ik wist wel gevoel ik op papier wilde zetten, helaas ging dat anders, ik kreeg een opdracht waar mijn gevoel helemaal niet bij paste, even omschakelen en dan ga ik toch als een speer en ben gelukkig met mijn eindresultaat. 

Na de lunch heb ik fysiotherapie en leer hoe ik het beste kan opstaan vanaf de grond, jeetje, dat kan inderdaad een heel stuk makkelijke dan hoe ik het doe :-D weer wat geleerd en een ervaring rijker! Dan even snel terug naar de Eik, oow nee!!! Dat mag niet meer “even snel”, “even” en “snel”, toch trap ik er nog zo vaak in, al ben ik wel bewust dat ik het doe. 

Overnieuw! Na de fysio loop ik rustig naar de Eik (alleen iets sneller dan rustig), nog even puzzelen en dan is het tijd om naar de cursus communicatie te gaan. Daar leer ik weer een hoop en herken ook veel dingen bij mezelf. 

Na het avondeten besluiten we met 7 dames even een ijsje te gaan eten in Blaricum bij ijssalon de Hoop, onderweg rijden we langs mooie villa’s, smalle schattige weggetjes en dan moet ineens iedereen in de auto hoesten en proesten, een rooklucht van de houtkachel dringt mijn auto binnen, ventilator en aanvoer wordt meteen anders gezet, maar het kwaad is al geschied. 

Op de parkeerplaats wordt er gepuft en dan lopen we naar de ijssalon, daar staat het vol met hyacinten, en daar gaan we weer… gelukkig zijn we snel aan de beurt en bestellen we allemaal een ijsje. Samen eten we het ijsje binnen op zodat de hyacinten ons plezier niet kunnen verstoren. Ik heb inmiddels mijn ijsje op als er iemand met een walm parfum aan komt, wat een ge*****, ik loop naar buiten voor frisse lucht. Ik ruik de regen die naar beneden komt en merk dat mijn ademhaling weer wat onder controle krijg, helaas niet genoeg en moet ik toch nog puffen (wat ik in de auto nog niet had gedaan).

Doordat in de ochtend mijn longen al geprikkeld zijn blijven ze de rest van de dag prikkelbaar en reageren ze op het minste of geringste. Als alle ijsjes op zijn lopen we terug naar de auto, het volgende obstakel dient zich aan, er is een brandweeroefening, een hoop rook, veel luchtjes en mijn longen beginnen weer te protesteren. Zucht, ik kan wel janken, ik probeer het maar weg te lachen en één van de dames bied me aan haar sjaal te delen zodat mijn longen niet alles binnen krijgen, gelukkig helpt het. 

In de auto terug naar Heideheuvel lachen we er allemaal weer om en komen net voor de vele regendruppels terug. 

Samen met één van de dames begin ik aan een nieuwe puzzel, alleen het randje en dan gaan we naar bed, we missen er 2, we gaan zoeken en ondertussen krijgen de wolken vorm, ook de varkens krijgen hun plek, de graan velden krijgen vorm, het schuurtje krijgt vorm, het weggetje, de stroomdraden, een deel van het dak en dan is het WOW, het is bijna 12 uur. Met al het geklets, veel herkenning in ons leven, in onze ziekte en voor je het weet zijn we uren verder… Dan moeten we toch maar stoppen met kletsen en puzzelen en snel ons bedje in.

Vanmorgen begon de dag met fitness, 28 minuten gelopen op de loopband, ben zo trots op mezelf, 4 minuten 5,4 km/uur, 3 minuten 3,8 km/uur. Ik ben moe aan het einde maar heb het gedaan!!!! Dan nog even mijn armen en benen trainen en dan naar mijn kamer om me om te kleden. Dan door naar ADL/HDL, daar leer ik hoe ik het beste een bed kan opmaken, maar ook wat ik beter niet of met zijn tweeën kan doen. 

Na de lunch is het tijd voor de diëtiste, een kilo kwijt in 2 weken, super trots loop ik terug naar de Eik. Even gezellig babbelen en dan is het tijd voor het venster, verder met het glas graveren. Na anderhalf uur hup door naar de longarts, daar een fijn gesprek. Eindelijk een echte stabiele 14 dagen, op gister na dan. Dan gaan we kijken hoe het met mijn allergieën zit, de histamine test en alle andere testen die in Hoorn zijn gedaan. Gelukkig ziet alles er goed uit en hoef ik geen enkele test opnieuw te doen om te kijken of daar iets zit wat nog een probleem zou kunnen zijn. 

Zonet heb ik mijn koffer maar eens ingepakt, morgen nog een drukke dag en dan mag ik weer 3 nachtjes thuis slapen!

Slaap lekker iedereen!!!