-12 april 2016-
Jeetje, het is alweer een week geleden dat ik op mijn blog geschreven heb, dat had ik even niet in de gaten. Ik zit nu gedwongen op mijn kamer, gedwongen de woonkamer uit te gaan. Ik zat te puzzelen met een aantal dames, super gezellig, alleen loopt er hier met enige regelmaat een man met een geurtje op “zo erg is het toch niet?’’ is zijn reactie als je er wat van zegt. Ik blijf zitten, wordt al snel benauwder, neem mijn ventolin in en hoop nog even te kunnen puzzelen, helaas, in alle hevigheid begin ik te hoesten en te proesten en is het hek van de dam. Daar zit ik nu dan, op mijn kamertje, een goed excuus om dan mijn blog maar eens te gaan schrijven en jullie allemaal op de hoogte te brengen van alles wat er is gebeurt afgelopen week.

Een week geleden had ik mijn tussenevaluatie met Dave, het gaat goed, de meeste doelen zijn al gedeeltelijk behaald, behalve één doel “mijn leven weer terug zoals vroeger”, die heb ik bij moeten stellen. Niet 4 dingen op een dag plannen maar 2 (het komt neer op, doe de helft en kijk of je dan nog energie over hebt om meer te doen). Verder miste ik heel wat dingen op mijn rooster waar ik mijn beklag over heb gedaan en vanaf deze week heb ik weer een vol rooster met alles erop en eraan. Ook kreeg ik te horen dat ik 3 vrijdagen thuis mag oefenen met alles wat ik hier heb geleerd. 

Afgelopen woensdag was het tijd om naar de longarts te gaan, te gaan fitnessen en bezig te zijn met mijn glas-graveer-project. 

Donderdag begon mijn dag met zwemmen, en daarna een rondje fietsen, tussen de middag een hapje met mijn moeder en daarna mocht ik naar huis :-D. Samen met Dave eten, en op tijd mijn bedje in. 

Vrijdag werd ik sinds lange tijd wakker in mijn eigen bed, samen met Dave. Hij stond op en maakte zich klaar voor het werk, daarna ging ik er ook maar uit. Wassen, aankleden, ontbijten, boodschappenlijst maken, Damaris uitlaten en boodschapjes doen. de ochtend is voorbij als ik terug ben, de boodschappen opruimen, rusten, broodje eten, dan komt mijn schoonmoeder even op visite. Samen kletsen we en als ze weg is poets ik de kamer, alles gaat met het wekkerklokje dat ik die ochtend heb gehaald, we werken er hier op Heideheuvel ook mee. Uurtje wat doen, 15 min rust, half uurtje en dan een 10 min rust, en zo vermaak ik me perfect. Eind van de dag loop ik toch even tegen mezelf aan, even de zaadjes zaaien in mijn kasje, even snel omkleden, even snel eten voorbereiden, even snel Damaris uitlaten… Slik, dit gaat niet goed. Dan toch eerst maar even zitten voor ik begin met eten koken. Dat verdomde “EVEN SNEL”… 

Zaterdag begint de dag met uitslapen, daarna lekker in de tuin genieten van het mooie weer en ‘s avonds komt mijn vriendin bij ons langs. 

Zondag begint de dag ook rustig, ‘s middags even naar een verjaardag en dan weer naar Heideheuvel, toch iets te veel gedaan of te weinig slaap gehad dit weekend, onderweg ben ik zo moe dat ik verplicht 2 keer stop om even frisse neus te halen. ‘s Avonds lig ik dan ook betijds in bed om weer een beetje bij te slapen.

Gister begon mijn dag met een hoop verdriet en boosheid, ik zou starten met de PMT (psycho motorische therapie), het ging toch weer niet door, het gedeelte waarom ik hier 12 weken zit en niet 10 weken :-( 

Na een 20 minuten bellen heb ik nog niemand aan de telefoon en besluit met sportschoenen en zwempak naar het sportgebouw te gaan en hoop dat ik toch mee kan doen. “Nee” is het antwoord, maar waarom dan??? Ik baal super en de tranen kan ik niet meer bedwingen, “leg het me dan uit”, dat kunnen ze ook niet. Dan komt de dame die PMT geeft om de hoek kijken en wil graag 1 op 1 om tafel die dag. eind van de ochtend, na het zwemmen ben ik welkom. Ik krijg uitleg, we bespreken het één en ander, en nu krijg ik privé PMT. Trots loop ik terug naar mijn kamer, ik krijg het toch, dat geen waarvan ik denk veel mee te kunnen. Dave stuurt me nog een berichtje dat hij ook trots op me is “COOL”. ‘s Middags heb ik nog fitness en dan is mijn dag voorbij.

Vanmorgen zou mijn dag beginnen met sporten in de zaal, wegens ziekte ging dat niet door, helaas. Dan besluit ik te gaan puzzelen, voor zeer korte duur helaas. Nu ben ik weer bij. Zo heb ik creatieve therapie, vanmiddag fysio en als afsluiting van de dag, cursus communicatie. 

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!!! Tot snel!!