-19 mei 2016-
Wat is het toch fijn om een beetje energie te hebben, om "leuke dingen" te kunnen doen, om lekker buiten te zijn, om je even niet zo super benauwd te voelen...

Dit zijn de dagen voor en tijdens Pinksteren, ik voelde me goed, kon mijn energie goed verdelen, hoestte bijna niet, geen last van slijm en toch dingen kunnen doen. Samen met Dave bezig geweest in de voortuin, samen met Bas bezig geweest met Pixelhobby en Ministeck, Thom geholpen met het overhoren van zijn huiswerk Eingels (voor degenen die me goed kennen weten dat Engels niet mijn beste vak was, erger en sterker nog, ik hier super slecht in ben) en een avond samen kijken naar het Songfestival (ja, helaas, ik was te moe, dus voor die tijd heb ik wel eventjes een kleine 2 uur liggen pitten). Maar de dagen waren heerlijk rustig en ik kon gewoon een beetje mijn ding doen. 

Samen met Dave de voortuin doen, jullie zullen wel denken, wat hebben die uitgehaald... Nou, ik zal het eens vertellen. Onze voortuin was één warboel van 100 verschillende soorten onkruid (oké, het zal wat overdreven zijn, maar het was echt bizar zoveel erin stond) en een enkele plant. Terwijl Dave het zware werk deed om alles te verwijderen zodat er één zwart vlak over zou blijven, zat ik een beetje op mijn kont onkruid te plukken en wortels uit het zand te halen. Inmiddels is de voortuin klaar, dus ja, na de zwarte vlakte moest er iets nieuws gemaakt worden, dat hebben jullie wel door! Het plan was, nieuwe afscheiding tussen de buren, grondzeil en heeeeeeeel veeeeeel steentjes erop. Nadat Dave het hout had gehaald voor de afscheiding, is hij paaltjes in de grond gaan rammen en zette er planken tegenaan, wat ik deed??? Ik zat op de grond de plank en paaltjes waterpas te houden, niet meer, niet minder. Met een paar uurtjes was ook dat klaar. Nu moesten de steentjes er nog in, en jullie raden het nooit, ook nu zat ik weer op mijn kont in de voortuin, wat te doen? Ik was het antiworteldoek aan het knippen en op de plaats aan het leggen. Dave die hielp me dan weer met het verslepen van tegels zodat het antiworteldoek op zijn plaats bleef liggen. De laatste stap, de steentjes erop, wat een enorme klus, Dave gaat met de kruiwagen heen en weer, van achter naar voren en schept de kruiwagen vol en leegt hem daarna weer. Jullie raden nooit wat ik heb gedaan, ja inderdaad, weer op mijn kont zittend zat ik de steentjes te verdelen over het grondzeil, met als gevolg dat het nu af is. En nee, dit hebben we niet in een dag of avondje gedaan, we hebben een ruime week iedere dag wel een klein stukje gedaan. Nu is de voortuin onderhoudsvrij en hoeft me dat geen energie meer te kosten. Dat ik zoveel in de tuin op de kont op de grond kon doen, dat had ik nooit verwacht en in het verleden ook nooit gedaan, maar in alles wordt je creatief en dit was de manier dat ik toch een beetje kon helpen en het me weinig energie koste. 

"Leuke dingen", ik noemde het in het begin van mijn blog al, wat zijn voor mij nu de leuke dingen, nee niet gaan winkelen, of een dames avond met veel lol, niet een avondje bios, een dagje uit of wat dan ook (al is dat allemaal natuurlijk ook leuk), nee de gewone dagelijkse dingen. De boodschappen doen, een rondje lopen met Damaris, samen met Dave de voortuin in orde maken, dingen in huis veranderen/verplaatsen zodat het voor mij makkelijker is/wordt, een beetje in de achtertuin rommelen, het huishouden weer oppakken, weer gaan fitnessen en zwemmen en hopelijk straks ook weer het werk. Het zijn de kleine dingen waarvan ik nu ervaar dat ik ze kan doen zonder dat ik klachten krijg, of gefrustreerd raak omdat het me niet lukt (omdat ik dan klachten krijg), daar kan ik nu echt van genieten.

Gister en vandaag, de dagen na Pinksteren, ik kan ze in één woord omschrijven k#$*#-dagen. Ik hoest me de longen uit het lijf, reageer op van alles en nog wat, waarom??? Ik denk het vochtige weer, of eigenlijk weet ik het wel zeker, en dan is ieder stofje voor mijn longen te veel, dus pas op de plaats, maar hoe? Gistermorgen wilde Dave een paar keer naar de stort om zooi weg te brengen van de voortuin. Terwijl Dave me kleine spulletjes aangeeft hoef ik niet zo vaak te bukken en dat scheelt al een hele boel en toch kan ik helpen, gistermiddag maar een rust middag ingelast door een beetje te rommelen aan de keukentafel en verder niets te doen.

Ook vanmorgen stapte ik al met een benauwd gevoel uit bed, gadvermedepilekus denk ik bij mezelf, wat is dit dan nu, nog zo'n dag. Ik ga naar de badkamer om me op te frissen, dan door naar de kleedkamer, ook mijn piekflow laat zien dat mijn dag niet op en top is. Ik kleed me aan, doe mijn haren en make-up en dan door naar beneden, even wat eten, medicijnen innemen, en dan een rondje lopen met Damaris, hoestent en proestend kom ik terug. Die rot scooters ook met die vieze lucht die dan langs komen, het duurt een tijdje en met wat extra Ventolin heb ik het dan toch weer rustig. 

Rustig pak ik mijn tas in voor de gesprekken vandaag, kopieer een paar papieren die ik nodig denk te hebben voor het gesprek op mijn werk, schrijf rustig mijn blog en tussendoor nog even een telefoontje met Heideheuvel, 1 van de 2 na-zorg-gesprekken via de telefoon, het gaat over het algemeen goed, dus ik mag niet klagen. 

Binnenkort zal ik een blog schrijven over mijn werk, de bedrijfsarts en hoe het verder gaat met en op mijn werk. 

Voor nu wens ik iedereen een rustige dag toe!!! Tot schrijvens!!!!