-8 maart 2016, 21.15 uur- 
Wat een lange dag, maar eerst gisteren!

Gistermorgen begon de dag met het zwembad, een aantal baantjes heen en weer, dan met die gekke slang, dan weer een aantal baantjes, dan op een plankje, dan weer een aantal baantjes, dan mag je kiezen, het plankje of de gekke slang en dan nog 2 baantjes op de rug. Als afsluiting gaan we een baantje blind zwemmen, zwemmen op gevoel. 

Na het zwemmen heb ik even de tijd om bij te komen en dan heb de de agoog op het programma staan, even bepraten hoe het gaat, hoe het weekend was, behandelplan doornemen en de tussenevaluatie en eind evaluatie die eraan gaan komen en natuurlijk morgen even doorspreken, dan komt Dave een dagje mee draaien. 

Na het eten even heerlijk op mijn kamer aanrommelen, cadeautjes inpakken. Dan is het tijd om naar de psycholoog te gaan, daar de nodige gesprekken gehad en dan is het tijd voor het avondeten, na het avondeten ben ik redelijk op tijd naar mijn kamer gegaan. 

Daar ben ik aan het appen gegaan met Cindy, we hebben zin in chips, zoute ribbel chips, we beginnen te ginnegappen of we een supermarkt moeten overvallen ervoor, wat een lol kun je hebben om iets heel stoms waarvan je weet dat je dat toch nooit gaat doen. Dan komen we erachter dat er nog een stukje taart is en duiken we samen de keuken in, dan door naar Cindy’s kamer, genieten van het gebakje en even gezellig kletsen. Dan is het toch echt bedtijd!

Vanmorgen zou de dag beginnen met het bewegen in de zaal, maar omdat ik een aantal eczeem plekjes krijg bij mijn ogen en oor ga ik toch eerst maar even langs de behandelkamer. Ik mag starten met een hormoonzalf om dit weer weg te krijgen. 

=De vroege ochtendzon in Hilversum=

Dan komt Dave en lopen we samen richting de sportzaal. We hebben 4 onderdelen waarmee we aan de gang gaan, eerst krijgt Dave uitleg over astma en beweging. We gaan voelen hoe het is met de benauwdheid, vermoeidheid en gemoedstoestand en dan beginnen we echt. Eerst opwarmen met heen en weer lopen, voor en achteruit, dan harder lopen en rustig terug. Dan gaan we met de 4 onderdelen beginnen. Dave en ik spelen samen. We beginnen met de tennis, dan gaan we overgooien met een bal, 2 dikke matten staan tussen ons in, je kan de ander dus niet zien hoe hij gooit, daarna gaan we een kaboutermuts achtig iets heen en weer gooien en die moet de ander dan vangen op een pin waarmee je hem ook weg schiet. Het laatste onderdeel is geen tijd meer voor, badminton. Best wel jammer, maar ook wel goed. Ik ben kapot,

Dan is het tijd om door te gaan naar de agoog/psycholoog. Daar hebben we een uur een gesprek, dan moeten we opschieten, door naar de fysio. Eerst krijgen we een stukje uitleg en dan begint het echt werk. Ik ga leren traplopen op een nieuwe manier zodat het minder moeite kost. Dave gaat traplopen met een rietje in de mond, met de neus in ademen, door het rietje uitademen. De eerste keer de trap op en af, hij merkte niets, dan nog een keer en nog een keer. De derde keer is hij kapot en moet hij zijn best doen om zijn ademhaling weer onder controle te krijgen. 

=Het beruchte rietje=

Dan is het tijd om te gaan eten, onze gastvrouw zorgt vandaag voor een heerlijk kroketje erbij, dat is niet verkeerd! Na het eten fris ik me een beetje op en dan ga ik even op bed liggen, wat ben ik moe. 

Na het rusten lopen we even langs het venster, even laten zien wat ik daar doe. Helaas zit het venster dicht en kan ik dit niet laten zien. Dan gaan we door naar de longarts, daar hebben we ruim een half uur een gesprek en dan zit onze dag erop. 

Even mijn zalfje ophalen voor mijn eczeem en dan zie ik dat mijn zusje gebeld heeft, oma ligt in het ziekenhuis en het gaat niet zo goed…

Wat een leervolle en lange dag vandaag. Samen lopen we een rondje over het park, er zit hierachter een klooster, zullen we daar heen lopen, het lijkt me te ver en dus stappen we in de auto. Samen rijden we richting het klooster en maken we met onze mobieltjes een aantal foto’s. Tussendoor krijg ik berichtjes van mijn zusje die me op de hoogte houd. 

=Samen bij het Klooster achter Heideheuvel.=

Als we terug komen, drinken we een kopje koffie in de huiskamer en dan is het tijd om te gaan eten. Na het eten drinkt Dave nog 1 kopje koffie en dan is het tijd om afscheid te nemen. 

Nog even in de huiskamer en dan naar mijn kamer. 

Inmiddels weet ik dat oma komende nacht in het ziekenhuis moet blijven, de artsen zich zorgen maken om haar en morgen kijken ze verder. Vanavond brand in gedachten een kaarsje voor jou oma. Ik hou van jou!!

Lieve Dave, dank je wel dat je vandaag mee liep, wat een bijzondere dag vandaag, voor ons allebei leerzaam. Ik vond het heel fijn dat je er bij was en dat je een dagje mee kon kijken in mijn leven hier op Heideheuvel. 

Nu is het echt tijd om te gaan slapen. Ik ben helemaal op, in mijn bed lig ik heerlijk met de laptop op schoot om mijn dag uit te typen, zo alles aan de kant en dan kan ik echt gaan slapen.

Slaap lekker iedereen, tot snel weer!!!