-14 januari 2016, 17.30 uur-
Nadat ik vanmorgen nog een gesprek had met de psycholoog en daarna nog een vragenlijst moest invullen voor de psycholoog was het tijd om te eten, wel gek. De laatste maaltijd met ons 5jes.

Mijn middag programma bestaat uit rusten, koffer inpakken, samen thee drinken, telefoonnummers en mailadressen uitwisselen en ons laatste groepsgesprek. Hoe vonden we het, hoe gaat het nu verder en hoe heb je het ervaren. Dan is het tijd om afscheid te nemen, langzaam aan gaat iedereen naar huis en blijf ik achter, wachtend op mijn mannetje.

Even slikken, dag lieve dames!

Hoe kijk ik er nu op terug? 
Ja, dat vraag ik me ook even af. Het was een week met confrontaties met jezelf, herkenning, verdriet, maar ook met een lach. Een zware week die ik door de leuke mede patiënten, de lieve zorg van het personeel en alle lieve berichtjes die ik van velen heb gekregen, het een bijzondere week hebben gemaakt. Dank jullie wel!!!