-11 januari 2016, 13.45 uur- 
Tja… scootmobiel les.

Nadat alle pasjes gecontroleerd zijn worden we naar de gezamenlijke huiskamer gebracht. Hier krijgen we een tweede kopje koffie en thee mee. Er wordt het één en ander uitgelegd over heideheuvel, wat kun je hier verwachten en waar is wat.

Nadat je je eigen kamer te zien krijgt is het tijd voor een rondleiding, een rondleiding op een scootmobiel en tijdens de rondleiding krijg je meteen les.

Wat voel je je dan oud en nog zieker, dit heb ik toch niet nodig denk ik dan. Niet alle onderzoeken zit in het gebouw waar ik ook slaap. Soms moet je hiervoor een 300 meter verplaatsen. Dat gaat best goed, zolang ik niet teveel of geen prikkels heb. Heb ik dit wel dan is die 300 meter best een heel eind als je als een slak loopt. Dus een scootmobiel is dan geen luxe maar een super hulp middel…

Tja, en dat schrijf ik dan zo met letters op een scherm, toch voelt het van binnen anders.

Dan is het echt tijd om afscheid te nemen van Dave, daar gaat hij… ik blijf achter, even slikken en dan ben ik welkom bij de longarts. De eerste gesprekken, de eerste onderzoeken zijn een feit.